کد مطلب:31651 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اعتقادات

من اين اصل را باور ندارم كه بدن ما پس از دهها و هزارسال ديگر، از دل خاك بيرون آيد و دوباره بتواند صحبت كند و حتي جان بگيرد، لطفاً دراين باره توضيح دهيد.

قرآن مجيد در جاهاي مختلفي اين بحث را مطرح فرموده و پاسخ داده است. جالب است بدانيم اين نكته تنها بعيد شمردن است و هيچ دليلي ندارد، اين كه بگوييم ما مطلبي را باور نداريم، كافي نيست و بايد دليل ارائه نمود. قرآن دراين باره ميفرمايد: وَ قَالُوَّاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَـَمًا وَ رُفَـَتًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا ;(اسرأ،49) و گفتند: آيا هنگامي كه ما استخوان پوسيده و پراكنده شديم، دگربار آفرينش تازهاي خواهيم يافت؟!; بَلْ عَجِبُوَّاْ أَن جَآءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَـَفِرُونَ هَـَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ ; # أَءِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا ذَ َلِكَ رَجْعُ بَعِيدٌ ;(ق،2ـ3)...كافران گفتند: اين چيز عجيبي است! آيا هنگامي كه ما مرديم و خاك شديم دوباره به زندگي باز ميگرديم؟! اين بازگشتي است بعيد.

انكار و بعيد شمردن معاد تنها يك باور بي دليل است، اما قرآن بر اين كه معاد نه تنها امكان دارد، بلكه به يقين اتفاق هم خواهد افتاد، دلايل فراواني اقامه ميفرمايد و فرق دو طرف اين است كه معتقدان به معاد، با دليل سخن ميگويند، ولي انكار معاد تنها يك شعار و حرف است و از پشتوانة علمي برخوردار نيست.

در قرآن راههاي متعددي براي اثبات معاد و زنده شدن مردگان ارائه شده است كه عبارتاند از: 1. آفرينش نخستين; 2. قدرت مطلق خدا; 3. مرگ و حيات مكرر در جهان گياهان; 4. تطوّرات جنين; 5. بازگشت انرژيها; 6. نمونههاي عيني معاد و... از دليل هايي كه قرآن مجيد در آيات معاد استفاده كرده است، نخست از امكان معاد سخن ميگويد و قدرت خدا و آفرينش نخستين انسان را دليل آن ميداند، پس از آن كه امكان آن بيان شد، به وقوع آن با اشاره به مواردي از جمله اصحاب كهف و حضرت عزير7 ميپردازد و در بخش ديگر، با توجه به حكمت و عدالت خداي متعال، معاد را امري ضروري معرفي ميفرمايد; آفرينش جهان بيهوده نيست و حكمت خدا با مساوي بودن خوب و بد سازگاري ندارد; بر اين اساس، معاد نه تنها ممكن، بلكه ضروري ميباشد.(مجموعه آثار، شهيد مطهري، ج 2، ص 534، انتشارات صدرا.)

در سورة مبارك يس، داستان مرد عربي آمده است كه استخوان پوسيدهاي را با خود خدمت پيامبر9 آورد و در حالي كه آن را خرد ميكرد، گفت: كيست كه بتواند اين استخوانهاي پوسيده و خاك شده را دوباره زنده كند؟ آن مرد نزد پيامبر، فرياد ميزد كه كدام عقلي، معاد را باور ميكند؟ قرآن به پيامبر دستور ميدهد كه در جواب او بگو: قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِيَّ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ;(يس،79) بگو: همان كسي آن را زنده ميكند كه نخستين بار آن را آفريد. انشأ يعني از هيچ آفريدن; خدايي كه ميتواند انسان را از هيچ بيافريند، به يقين ميتواند استخوان پوسيده را زنده كند، آيا ما از آفرينش اول آن عاجز بوديم كه اكنون از آفرينش دوبارة آن عاجز باشيم. به يقين معاد آسانتر از آفرينش اولي است. و هوا اهون عليه.

ما براي رعايت اختصار، بقيه دلايل را توضيح نميدهيم و تنها به اين نكته اشاره ميكنيم كه بهترين دليل بر امكان چيزي، واقع شدن آن است. قرآن نمونه هايي از معاد و زندگي پس از مرگ را براي ما نقل ميفرمايد، مانند داستان عزير پيامبر، اصحاب كهف و...(پيام قرآن، آيت الله ناصر مكارم شيرازي، ج 5، ص 130 ـ 190، دارالكتب الاسلاميه.)

دلايل امكان معاد در كتابهاي كلامي، به طور مفصل بحث شده و مخالفان آن هيچ دليلي جز استبعاد ندارند! اگر ما ميخواهيم به عقيدهاي پايبند باشيم خوب است متقن و با دليل همراه باشد.